W chorym ciele chory duch
W gabinecie odnowy
Toczy walkę dzień po dniu
By stał się cud

Sprzymierzeńca znalazł już
W kwasie hialuronowym
Ma nadzieję biedny duch
Że do szczęścia to klucz

Nad młodością
Trzymam władzę
Sprytnie z czasem
W chowanego sobie gram

Co się zmarszczy
To wygładzę
Z rekonstrukcją
Sobie radzę


Mówi się o rybie, że
Psuć się zaczyna od głowy
Złudą karmić ciało chce
Podstępny mózg

Byleby nie znalazł się
Wśród figur woskowych
Bo ucieknie z niego treść
Chociaż ciało bez bruzd

Podnieść na duchu muszę ducha
Co Bogu ducha winien uduchowiony duch
Bo wciąż na ducha jest posucha
Niech z duchem czasu wygra uśpiony w głębi duch